Za razliku od prethodno predstavljenih starih srpskih knjiga štampanih u Veneciji, Beču i Lajpcigu, ova knjiga izašla je u Budimu.
*Ovo delo je prvo delo koje je Vuk Karadžić, inače ijekavac, pisao na ekavskom narečju, poštujući činjenicu da su Vojvođani i Centralnosrbijanci dominantno ekavci
*Knjiga je posvećena Jovanu Obrenoviću, bratu kneza Miloša, a opisuje Miloševa slavna dela i zasluge
*Vuk je, međutim, boravio kod kneza Miloša 1829. i 1830. u Kragujevcu, tadašnjoj prestonici kneževine Srbije, gde je imao prilike da se uveri u knjažev tiranski režim i loš pristup građanima
*Kada se Beograd oslobodio, Vuk je prešao u Beograd i u zemunskom karantinu pisao svojevrsni dodatak ovoj knjizi, koji nije objavio za života – zbog delikatnih pojedinosti vezanih za knjažev sistem vladanja, pa je po njegovoj želji taj spis je otvoren tek 1901.
*Čuveno Vukovo pismo knezu Milošu iz 1832.godine začetak je Vukove kritike Miloševog režima i vrlo neslavno je prihvaćeno od strane vladara, što je potpuno logički i uslovilo da se Vuk pribojavao da svaku drugu kritiku na njegov račun javno objavi