Venecija je hipergrad, kaže španski pisac Havijer Marijas u svom eseju Unutarnja Venecija.
Bespredmetno je mnogo i pisati o ovom gradu, jer bi sve vrlo lako skliznulo u kliše, suvišnosti.
Zato smo odlučili da napravimo mali prilog o jednom istorijskom detalju vezanom za srpsku kulturu.
U ulici Calle del Remedio, br. 4010-4014, smešten je jedan hotelčić, a nekada je tu živeo srpski štampar Božidar Vuković.
Uličica izlazi na jedan kanal i uzana je, lako je zamisliti da su se u staro doba, neizmenjeno, tu kretali Vuković i njegovi potomci.
Braća Nikola i Božidar su 1532. otkupili tu kuću od porodice Zorzi, jedne od najuglednijih porodica u Veneciji, a doselili su se u grad pre te godine, nakon osmanlijskih osvajanja Balkana.
Srbi se pojavljuju u Veneciji u registrima Grčke škole, od prve polovine 16.veka, kao aktivni članovi. Sam Vuković, ili Dionisio della Vecchia (tako mu je glasio pseudonim), učestvovao je materijalno i u izgradnji pravoslavne crkve Svetog Đorđa.
Smatra se da je prezime della Vecchia uzeo aludirajući na toponim iz svog zavičaja: Starčevu Goricu. Doslovno – della vecchia znači od starice. Potom su i njegov šurak i tast, inače poreklom venecijanska plemićka loza, uzeli isto prezime kao dodatak, u znak zajedništva,tj. kompanije koju su porodično držali.
O svemu tome pročitajte više u knjizi Između istorije i imaginacije.
